Kultura Ameryki Północnej
Kultura Stanów Zjednoczonych jest klasyfikowana jako kultura nieceremonialna, protransakcyjna, monochromiczna, o zróżnicowanej ekspresyjności [1]. Kultura amerykańska to kultura bardzo indywidualistyczna, w której ludzie często nastawieni są na osiągnięcie własnego sukcesu i cenią sobie wolność. Kultura ta jest kulturą męską, zatem jej cechą charakterystyczną jest dominacja takich wartości jak rywalizacja, ambicja czy asertywność [2]. W kulturze Ameryki Północnej czas jest postrzegany liniowo, jako następstwo przeszłości teraźniejszości i przyszłości . Amerykanie uważają, iż jest on cenny, a przeszłość ma wpływ na przyszłość [3]. Amerykanie w komunikacji zawodowej, pomimo początkowej wymiany grzeczności z rozmówcami, chcą szybko przejść do meritum. W komunikacji biznesowej przywiązują oni ogromną wagę do dokumentów i przepisów. Amerykanie znani są z bardzo bezpośredniego sposobu komunikacji, bardzo szybko skracają dystans chociażby poprzez zwracanie się do siebie po imieniu. Ich zachowanie wynika z postaw egalitarystycznych, które są dla nich istotne, co się przekłada na postrzeganie statusu jednostki bez względu na płeć, pozycję społeczną czy wiek [4].

Kultura komunikacyjna mieszkańców USA i Kanady nie będą identyczne, nie identyczne będą również ich kultury biznesowe. Amerykanie wyrażają się bardziej wprost, momentami wręcz dosadnie. Natomiast Kanadyjczycy będą prezentowali bardziej subtelne podejście, często wykazując się dystansem do siebie. Amerykanie są dumni ze swojej egalitarnej kultury, wobec czego zazwyczaj uczestnicy spotkań zabierają głos i często nie zgadzają się z przełożonymi. Kanadyjczycy prowadzą bardziej powściągliwe spotkania biznesowe. Spotkania służbowe raczej charakteryzują się poszukiwaniem konsensusu, nieporozumienie zawsze wymaga szacunku. Przeszkadzanie sobie nawzajem i wchodzenie w słowo jest postrzegane jako nieuprzejme [5].

Południowoamerykański styl komunikacji
Bardzo trudno jest mówić o jednej kulturze południowoamerykańskiej, gdyż jest to kontynent złożony z bardzo różnych krajów, różniących się nie tylko wielkością, strukturą etniczną, historią, ale również wierzeniami i tradycją. Ze względu na potrzeby pewnej systematyzacji wzięte zostały pod uwagę te cechy, które będą typowe dla większości krajów Ameryki Południowej.

Kraje Ameryki Południowej należą do kultur ekspresyjnych, polichronicznych o propartnerskim stylu komunikacji i negocjacji. W kulturze regionu ważną rolę odgrywa kwestia płci i różnic społecznych generowanych przez role społeczne wynikające z płci. W komunikacji ważną rolę odgrywa hierarchia społeczna. Kultura południowoamerykańska należy do kultur ceremonialnych. Mieszkańcy Ameryki Południowej są bardzo ekspresyjni, zarówno w komunikacji werbalnej, jak i niewerbalnej. Podczas ożywionej dyskusji należy się spodziewać żywej gestykulacji, wyrażania własnych emocji oraz przerywania wypowiedzi innym uczestnikom rozmowy.

Analizując kulturę komunikacyją społeczenstw Ameryki Południowej nie sposób pominąć kwestii kontaktu fizycznego – strefa intymna nie jest tu szeroka, dodatkowo ludzie wzajemnie często się dotykają, a wśród przyjaciół oraz bliskich partnerów pocałunki czy obejmowanie jest czymś normalnym [6]. Latynosi należą do społeczności kolektywistycznych, co oznacza, że lubią tworzyć i przynależeć do grup. Istotną rolę odgrywa znajomość języka – hiszpańskiego lub portugalskiego – w lokalnych odmianach. Język angielski jest coraz bardziej popularny, jednak jego znajomość nie jest na tyle powszechna, by móc oprzeć się tylko na niej w kontaktach z mieszkańcami Ameryki Południowej. Kontakt wzrokowy jest utrzymywany i jest w tej kulturze konieczny, ponieważ jest oznaką skupienia się na interlokutorze. Dużą wagę mieszkańcy Ameryki Południowej przykładają do kontaktów międzyludzkich, zatem częste kontakty telefoniczne, nawet w momencie ważnego spotkania, przerywanie spotkań biznesowych  przez osoby przychodzące w odwiedziny lub w konkretnym pilnym celu będą normą.  Cechą charakterystyczną komunikacji z i między mieszkańcami Ameryki Południowej jest fakt, iż nie lubią oni mówić pewnych rzeczy wprost. Jeśli interlokutor unika odpowiedzi lub z nią zwleka, należy przeformułować pytanie, jej brak nie oznacza w tej kulturze zgody. Akceptacja powinna być wyrażona wprost. Dla Latynosów kwestie ceremonialne są niezwykle istotne, zatem będą się zwracać do innych, zwłaszcza w kontaktach oficjalnych, z poszanowaniem wieku, płci, stanu cywilnego oraz wykształcenia oraz zajmowanego stanowiska czy posiadanego tytułu naukowego [6].

Cechy kultury południowoamerykańskiej kształtują model kultury negocjacyjnej, która jest niezwykle ważna i opiera się na kilku elementach. Spotkania biznesowe to nie tylko spotkania skoncentrowane na meritum, jakim jest np. zawarcie umowy. Dla negocjatorów pochodzących z Ameryki Południowej niezwykle istotne będzie by negocjacje były poprzedzone rozmowami i spotkaniami towarzyskimi, wspólnymi posiłkami itp., podczas których poruszane będą tematy nie tylko związane z kwestiami zawodowymi, ale również te prywatne. Rozmawia się o sobie, o firmach itp. Podstawą jest nawiązanie relacji przyjacielskiej, dopiero wtedy można myśleć o bliższej współpracy [7].

Kolejnym ważnym aspektem kultury i etykiety biznesowej w krajach Ameryki Południowej są kwestie związane z punktualnością i rozumieniem czasu. Czas jest pojęciem abstrakcyjnym dla Latynosów, dlatego też umówione spotkanie niezależnie od charakteru może opóźnić się nawet o kilkadziesiąt minut i nie należy odbierać tego jako afrontu. W tym rejonie świata Wenezuelczycy oraz Chilijczycy należą do najbardziej punktualnych [7]. Kontaktów biznesowych nie inicjuje się przez telefon, ważne są spotkania osobiste [4]. Ze względu na relacyjny charakter tej kultury biznesowej mile widziane są wszelkie podarunki, drobne, którymi można obdarować kontrahenta z Ameryki Południowej [8].

Podczas negocjacji należy unikać odmowy od razu, nawet wtedy, gdy spełnienie czyiś oczekiwań jest trudne bądź niemożliwe. Negatywna odpowiedź na samym początku jest odbierana bardzo negatywnie, uznana może być za brak podjęcia nawet próby i rozczarowanie kontrahenta–przyjaciela [7]. Negocjacje biznesowe będą obierane również przez pryzmat miejsca, w którym się odbywają. Istotne jest wnętrze, wystrój, standard np. restauracji. W większości krajów Ameryki Południowej targowanie się jest koniecznością, bez względu na to, jak korzystna jest oferta [4].